مراقبت و نگهداری کفش کوه نوردی
کفش کوه نوردی در صورتی که با کفش کوه خود درست راه بروید و آن‌ها را تمیز نگه دارید، هم خاصیت ضدآب بودن‌شان را حفظ می‌کنند و هم دوام بیشتری خواهند داشت.
حفاظت از کفش کوه شامل تمیز کردن، حفظ شرایط نگهداری و ضدآب بودن است. نوع جنس کفش کوه با نوع پاک کردن آن بسیار مهم است. اگر کفش کوه شما راهنما یا بروشور دارد از آن استفاده کنید، به علاوه باید اطلاعاتی هم در مورد ضدآب کردن و نگهداری، در راهنمای کفش کوه یا سایت سازنده وجود داشته باشد.
تمیز کردن Clearing
برای تمیز کردن کفش کوه ابتدا بندها را باز کنید و لایه داخلی کفش را اگر دارد در بیاورید. گل و لجن و خاک‌های چسبیده به کفش را با برس پاک کنید. بعد با مسواک نرم، برس نرم یا اسفنج و آب سرد روی کفش را تمیز کنید.
در صورت داشتن خرده‌ریزهای زیاد روی کفش، با آب سرد روی کفش را بشویید، دقت داشته باشید آب داخل کفش نرود.
بگذارید کفش ها در یک هوای معمولی خشک شوند. برای خشک کردن از گرما و آتش و نور مستقیم آفتاب استفاده نکنید.
مواد ترکیبی مثل Cambrelle هم با دقت تمیز و با آب شستشو شوند و بگذارید هوا بخورند تا خشک شوند.
نگهداری Couditioning
رویه چرم مانند پوست است و اگر صحیح نگهداری نشود سفت می‌شود، ترک میخورد و آب درونش نفوذ می‌کند. مواد محافظ از نرم بودن چرم حفاظت می‌کنند و ضدآب کننده‌ها هم جلوی ورود آب را میگیرند.
قبل از استفاده محافظت کننده‌ها از خشک بودن کفش کوه اطمینان حاصل کنید. وقتی از کفش کوه خود مراقبت میکنید، دقت ویژهای در قسمت خم شدن انگشتان داشته باشید. اگر این قسمت از کفش صحیح تمیز نشود زودتر چاک میخورد.
１- کفش را کاملا تمیز کنید.
２- با پارچه آنرا خشک کنید.
３- با روزنامه پر کنید تا هم رطوبت آن گرفته شود و هم حالت و فرم خود را حفظ کند. (به ویژه در کفش‌های چرمی)
４- برای حفظ انعطاف‌پذیری کفش و جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت آن را خشک کرده و واکس مخصوص بزنید.
５- برای خشک کردن کفش از حرارت مستقیم مثل آفتاب و آتش استفاده نکنید.
６- کفش چرمی را کاملا با پیه شتر و یا گوسفند چرب کنید و محل دوخت‌ها را نیز با موم عسل بپوشانید تا آب وارد کفش نشود.
７- هنگام شب‌خوابی در برنامه زمستانی کفش‌ها را با روزنامه پر کرده و داخل یک کیسه نایلونی قرار داده و در انتهای کیسه خواب قرار دهید تا یخ نزند. در غیر این‌صورت، صبح روز بعد به پا کردن کفشی مانند آهن غیرممکن است.
نگهداری کفش کوه نوردی ضد آب نمودن
با مواد پایه محلول در آب یا موادی غیر از آب مانند روغن سیلیکون و واکس محلول در آب میتوانند باشند. یعنی این که وقتی از این مواد استفاده شود کفش شما نم‌دار و مرطوب است.
آب داخل منافذ چرم، می‌تواند به عنوان مجرای ضدآب بودن به این فرآیند کمک کند و آب داخل چرم را جذب نماید.
این نوع از محافظها مناسب چرم‌های یک تکه، نوبوک و چرم جیر (suede Leather) هستند. به علاوه برای بافت‌ها و لایههای Gore-tex
واکس (Wax)کفش کوه نوردی
بیشترین استفاده برای تمیز کردن کفش را دارد، اگرچه چرم را تیره می‌کند و مخصوصاً نمای ظاهری کفش شما را خراب می‌کند. واکس وقتی که خیلی کم و با سر انگشتان شما به کفش مالیده شوند مناسب هستند. بعضی از واکس‌ها کفش شما را تمیز و آببند می‌کنند، اما خاصیت تنفسی آن را میگیرند. اگر مایلید در مناطق مرطوب و خیس پیادهروی یا کوه‌پیمایی کنید، انتخاب خوبی است.
سیلیکون (Silicon)
بهتر است وقتی استفاده شود که کفش شما نو است و هنوز استفاده نشده است. سیلیکون بافت را خراب نمیکند و رنگ چرم را تغییر نمیدهد. از نظر تنفسی برای چرم بهتر از واکس است، اما تأثیر آن نیز کمتر است. واکس‌هایی که محتوی سیلیکون هستند، از نظر ضدآب بودن بیشتر دافع آب هستند و تنفس بهتری دارند، اما برای بافت‌های زبر و ترکیبی و جیر مناسب نیستند و رنگ آن‌ها را تغییر میدهند.
مایعات شیمیایی Fluoro Chemical
مانند اسپری و داخل یک کپسول به صورت مایع هستند و در صورت خارج شدن به حالت پودری در میآیند. برای تمامی پوتینها و کفش‌ها قابل استفادهاند، به خصوص بافت‌های جیر و ترکیبی.
ترکیب مواد شیمیایی + سیلیکون می‌تواند خاصیت‌های بیشتری داشته باشد.
روغن Oil
روغن چرم، صابون چرم و روغن‌های دیگر چرم را کش میدهند و انعطاف‌پذیری چرم را از بین می‌برند. فقط به درد دستکش بیس بال میخورند.
مراقبت از کفش سنگ نوردی:
۱- هر چه بیشتر مراقبت کنید کفش بیشتر عمر می‌کند.
۲- در تعمیرات دور کفش باید کف کفش نیز عوض شود چون تناسب جنس دور و کف کفش از بین می‌رود (کفش تعمیر شده بیشتر در تمرینات استفاده می‌شود)
۳- برای دستیابی به بهترین کارایی، کف و دور کفش، پیش از هر بار استفاده با مسواک و یا فرچه کاملا تمیز شود. سپس با کمی آب شسته و خشک شود تا تمیز و عاری از گرد و خاک باشد.
۴- در طی صعود یک مسیر طولانی عمل تمیز کردن کفش را می‌توان با همراه داشتن کمی آب و یک عدد مسواک و یک تکه پارچه چندین مرتبه تکرار کرد.
ادامه مطلب نگهداری کفش کوه نوردی
۵- اگر کفش سنگنوردی با آب دریا خیس شود باید آنرا با آب شیرین کاملا شست تا هر نوع نمک و مواد دریایی که سبب پوسیدگی و خوردگی درزهای دوخته شده و سوراخ‌های بند کفش می‌شود از آن خارج شود.
۶- همیشه کیسه‌های مناسب برای حمل کفش سنگن وردی تهیه شود.
۷- اگر کفش فاقد سوراخ فلزی در محل عبور بند کفش است باید از بند کفش‌های پهن استفاده شود تا از پاره شدن محل بند کفش جلوگیری شود.
۸- در بندکشی کفش دقت شود آن‌ها به نوبت از پایین به بالا کشیده شوند طوری که کفش تمامی قسمت‌های پا را احاطه کند.
کفش سنگ نوردی (Climbing)
این کفش‌ها که اصطلاحا کتانی سنگ نیز نامیده می‌شوند با شکل خاص و مواد خاصی تولید می‌شود و برای صخره‌نوردی، دیواره‌نوردی و سنگنوردی داخل سالن کاربرد دارد.
برندهای معتبر:
ایرانی: لاوان
خارجی: SCARPA , lasportiva
راهنمای خرید کفش سنگ نوردی:
۱- کفش باید راحت باشد.
۲- اندازه و شکل کفش تغییر نکند.
۳- برای صعودهای اصطکاکی قابل انعطاف باشد.
۴- در صعودهای عرضی و طولی باید لبه‌های سفت و سختی داشته باشد.
۵- پنجه کفش که در برگیرنده انگشتان پا است، سخت و محکم باشد.
۶- کف کفش با دوام و لبه‌های کناری آن با کیفیت باشد.
۷- کفش ضمن آنکه قوزک پا را محافظت می‌کند باید بیشترین انعطاف را نیز برای قوزک پا فراهم کند.
۸- کفش باید سبک، قوی و بادوام باشد.
انتخاب کفش مناسب سنگ نوردی:
۱- مناسب‌ترین نوع، بستگی به نوع برنامه‌های تمرینی دارد.
۲- باید کاملا چسبیده و اندازه پا باشد.
3. کفش سنگ با یک شماره کوچکتر تنها برای مسابقات سنگنوردی سالن کاربرد دارد.
۳- در منطقه‌هایی که تنوع گسترده‌ای از سنگ‌ها و دیواره‌های سنگی است باید کفشی انتخاب کرد که بتواند هم از نظر لبه‌های کفش و هم از نظر خاصیت اصطکاک بر سنگ جوابگو باشد.
عوارض کفش تنگ در سنگ نوردی:
۱- تاول
۲- میخچه
۳- پینه
۴- فشار بیش از حد به پا
۵- خستگی در تمرین و سنگ نوردی
جنس رویه کفش سنگ نوردی:
۱- جیر (بعد از مدتی گشاد می‌شود، مخصوصا اگر بدون آستر باشد).
۲- چرم
۳- نایلون مخصوص
۴- کتان
۵- ترکیبی از مواد فوق
همه موارد فوق می‌تواند آستردار یا بدون آستر باشد.
کفش یخ نوردی
این کفش‌ها شبیه کفش سنگنوردی، سبک بوده فقط دارای کرامپون‌های دائمی متصل به کف کفش است.
کاربرد: برای مسابقات و صعودهای سرعتی در یخنوردی
برندهای معتبر: lasportiva , MAMMUT